شروع ماه محرم و مدح و مرثیۀ سیدالشهدا علیه‌السلام
بـر داغ تـو تـمـام مـحـرم گـریـسـتـم بسیار بود این غم و من کـم گریستم بر زخـم‌هـای تو همه عـالم گریستند من هم دوباره با همه عـالم گریـستم فرزند را نشان ز پدر لازم است و من در اقـتـدا به حـضـرت آدم گـریـستم هم‌ناله با خـلیل خـدا در منای عـشق بـهـر تـو ای ذبـیـح مـعـظم گـریـستم گفتند اشکِ شیعه به زخم تو مرهم است من تا نَهَم به زخم تو مرهم، گریستم از لحـظـۀ شنـیدن «ان کـنتَ باکـیاً» پیـوسته با غم تو به هر غـم گریستم بر خاتمی که رفت به تاراجِ اهرمن هـم‌نـالـه با پـیـمـبـر خـاتـم گـریـسـتم شوق بهشت و خوف جهنم سبب نبود تنـهـا به خـاطـر تو دمـادم گـریـسـتم “یابن شـبـیب” را شـب اول شـنـیـدمُ پـای هـمـین، تـمـام مـحـرم گریـسـتم |